Cafe στην Κάνηθο διατηρεί ο Νίκος Ραβανός με καταγωγή από τη Βόρεια Εύβοια και έχει ξεκάθαρη άποψη για το επιχειρείν, αλλά και τα τεκταινόμενα στη Χαλκίδα.

Μάλιστα, θεωρεί πολύ σημαντικό να μην φεύγει ούτε ένας πελάτης δυσαρεστημένος από το μαγαζί του, ακόμη κι αν του ζητήσει ...μισό κουλούρι Θεσσαλονίκης. 

Το OlaEvia.gr είχε μία σύντομη, αλλά ενδιαφέρουσα συνομιλία μαζί του. Διαβάστε παρακάτω τι μας είπε. 

1) Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται η Χαλκίδα για να ανακάμψει οικονομικά;

Υστερεί στην οργάνωση! Οι αρμόδιοι πρέπει να έχουν ένα πλάνο με στόχο να φέρουν περισσότερους επισκέπτες στη Χαλκίδα. 

2) Δηλαδή τι περιμένεις από τους νέους τοπικούς άρχοντες;

Να παράγουν ουσιώδες έργο! Να φτιάξουν την πόλη, γιατί είναι αρκετά παραμελημένη. Καλύτερα πεζοδρόμια, περισσότερα φώτα στο κέντρο και τις συνοικίες και μεγαλύτερη έμφαση στην καθαριότητα είναι τα κυριότερα από αυτά. Μια νέα καλύτερη εικόνα θα φέρει και νέους επισκέπτες στη Χαλκίδα  

3) Η νέα γενιά των εργαζομένων εμφανίζει μεγαλύτερη θέληση για δουλειά;

Οχι, σε καμία περίπτωση. Θέλουν μια ...αρπαχτή, για ένα χαρτζιλίκι και να μην έχουν ευθύνες. 

4) Θα πουλούσες την επιχείρησή σου, αν έπαιρνες ένα ικανοποιητικό ποσό;

Εννοείται. Με τα χρήματα που θα έπαιρνα θα έκανα κάτι άλλο, που θα αγαπούσα εξίσου, όπως αυτό εδώ το cafe. 

5) Πώς χαρακτηρίζεις τους Χαλκιδέους ως καταναλωτές; 

Ο Χαλκιδέος αναζητάει πλέον το ποιοτικό κι ας το πληρώσει λίγο παραπάνω. Θέλει να πιει καλό καφέ και να φάει ένα προσεγμένο σνακ. Αν του τα δώσεις αυτά, τότε έχεις έναν ευχαριστημένο πελάτη. Εννοείται, πως παίζει μεγάλο ρόλο και η εξυπηρέτηση. 

6) Θυμάσαι κάτι περίεργο που σου έχει ζητήσει ένας πελάτης;

Ναι, πριν λίγους μήνες μπήκε ένας κύριος στο μαγαζί και μου ζήτησε μισό κουλούρι Θεσσαλονίκης. Με χαμόγελο του είπα: "Καλά κάνετε και τρώτε μισό κουλούρι, γιατί σύμφωνα με τη διαιτολόγο μου, ένα κουλούρι Θεσ/κης ισοδυναμεί με 4 φέτες του τοστ. Αρα, το μισό με 2 φέτες. Αυτόματα παίρνετε λιγότερες θερμίδες".

Πιάνω, λοιπόν, ένα μέτρο από την κουζίνα και ξεκινάω να μετράω για να το κόψω ακριβώς στη μέση. Ο άνθρωπος με κοιτούσε με απορία, αλλά χαρούμενος που τον εξυπηρέτησα σε αυτό που ήθελε. Δεν χρειάζεται να πω ότι τον κέρδισα ως πελάτη και έρχεται καθημερινά στο μαγαζί μου.